Wiersze- Ku przestrodze

Na cienkiej gałązce siedział.

Siedział sam. Nikt go nie ustawiał.

Co chwila przękręcał główkę

On słuchał.

Słuchał genialnych pieśni

Takich, o których śni

Się w najpiękniejszych snach

I sam też tak chciał.

Śpiewać, zachwycać.

Chciał tamtych w cień wrzucać.

Szukał poklasku.

Czekał aż tamci skończą.

Dzień po dniu mijał.

A on tylko się przysłuchiwał.

Czekał na swoją kolej.

A jego chwała nigdy nie nastała.

Bo się bał.

Bo przeczekał samego siebie.