Pory miłości

Jest jasno

Lekki mróz

Ale słońce

Idą za rękę

On i ona

On się śmieje 

Ona mu przytakuje

Śnieg topnieje

Deszcz obmywa świat

Kwiaty

Drzewa 

Słońce

Trzymają już po jabłku w dłoniach

Wiatr ją spycha

A ona się śmieje

On jej ściska dłoń

Pierwsze płatki śniegu tej zimy

On ją przytula

Całuje

Trawa pachnie skoszona

Długie dni,

Ciepłe noce 

Zimne napoje z kolorowymi rurkami

Zachody słońca

Gruszki w rękach

Zimny deszcz

Zamieć

Święta

Jak pada

Śnieg zimny, okrutny

Rozrywa im ręce

Śpiewają już ptaki

Ona go jeszcze szuka

Może został gdzieś biedak pod

Zaspą

Długie dni

Dobrze się szuka

Ptaki odlatują

A jego nie ma

Rozerwany węzeł na zawsze

Samotna ciepła czekolada

Z łzami mrozu

Jest mi smutno. Wikuś prosiła o post. Więc proszę, nic się w życiu dobrze nie kończy. 

Lubię ten wiersz.